Southern Bluesnight #21
Parkstad Limburg Heerlen (NL) |
organisatie: Southern Bluesnight band: Laurence Jones (UK) |
© Rootsville 2017 |
review & photo: Freddie |
|
Dit jaar komen ze met klepper 'Eric Bibb' op de proppen die dit heerlijke festival als event heeft uitgekozen om er zijn allernieuwste album 'Migration Blues' aan ons te komen voorstellen om zo de pijnpunten van onze samenleving nog eens komt bloot te leggen. Voor de 'side' concerten hebben ze dit jaar hier in Heerlen ook weer aan twee bands gedacht en zo zullen 'The PinPins' en 'Chivy Kuhles & The Dynamics' ons voorzien van een meer dan aangename verpozing tussen de optredens door. Alle '2' de 'Buksers' komen uit Nederland. De regelmatige bezoekers van dit druk bezochte festival weten dat er op 3 locaties kan genoten worden van blues & co. Naast de statige 'Rabozaal' is er ook nog de 'Limburgzaal' maar de aftrap van dit festival wordt steevast gegeven in het 'DSM Theatercafé' oftewel voor de Belgische festivalgangers, de 'Foyer'. Een vast gegeven is ook dat de winnaar van de 'BRUL Contest' van 2016 de eer krijgt om het festival officieel te openen en dit jaar is het de Belgische formatie 'Bigwood Leonard'. Ieder jaar weer komen de organisators van dergelijke evenementen voor obstakels te staan en dit jaar was het voor de 'Southern Bluesnight' het annuleren wegens gezondheidsredenen van 'Luther 'Guitar Jr.' Johnson. Bigwood Leonard (B) @ DSM Theatercafé
Deze uit Belgisch Limburg komende formatie bestaat uit Bernd "Hurley Burned" Vanherle als shooter en aan de bluesharp, gitarist Marco "Sir MJW" Pooters en een ritme sectie die bestaat Dylan Frings (bass) en Christiaan "JJ" Janssen (drums). Ze lieten zich inspireren door iconen als Robert Johnson en Muddy Waters maar invloeden van Led Zeppelin en een Jack White zijn aanwezig waardoor hun 'blues' soms wat teveel van het 'blues pad' lijkt af te raken. Earplugs en een hoge dosis alcohol zijn aan te raden al wordt Bij collega Wil waren ze nog recent op de koffie geweest en voor de 'live performance' viel het allemaal nog wel mee. Hier openen ze eerder nog bedeesd met 'Never Go To The Doctor Blues' al wordt dit voor sommigen na het vinden van een nieuwe sponsor al makkelijker. 'My Love Is Gone' leunt dan al meer over richting rock. Nummers als 'Die Tonight' bekoren me niet zo ondanks het wishfull gegeven. Door het toch wel vrij moeilijk gegeven om de 'timetable' te kunnen respecteren laten we deze 'Bigwood Leonard over aan hun groupies en wandelen we een eerste keer richting side-act. The 'PinPins' hadden hun tenten opgeslagen op de Willie Buck (US) & Robbert Fossen (NL) @ Limburgzaal
Door het afhaken van Luther 'Guitar Jr.' Johnson kwamen ze van Southern Bluesnight terecht bij Willie Buck en daarmee halen ze toch ook een beetje een icoon binnen. Willie Buck laat zich begeleiden door Robbert Fossen en die hoeft hier in Nederland en erbuiten al lang geen introductie meer. Het ook bijna een certitude dat Amerikaanse blues artiesten zich laten begeleiden door Europese bands om zo de kosten te drukken...of is het omdat het niveau hier in de Lage Landen steeds maar toe wee te nemen?
Voor de 'Chicago blues' van Robbert Fossen en zijn bassist Jan Markus duikt ook de bluesharper Thomas Toussaint op en vinden we zelfs een landgenoot terug op het podium met name 'Shakedown Tim' die zonder zijn Rhyhtm Revue hier Willie Buck zal komen te versterken. De eerste paar nummers worden door Robbert Fossen en zijn band gebracht al duurt het toch wel even wanneer Met 'Blow Wind Blow' zit Willie Buck op het juiste spoor nu nog de gewenste richting uit. het timbre van Willie doet me onmiddellijk denken aan de van ons heengegane Finis Tasby. De sfeer deemstert in eerste instantie een beetje weg maar daar komt dan dadelijk een antwoord op. Uiteraard zijn is de oudere generatie niet die van een 'spring in 't veld' maar kunnen we daardoor beter genieten van 'Crawling King Snake' ...want Chicago style is alive ’n kickin’ Richard 'RIP Lee' Pryor (US) & Little Boogie Boy Bluesband (NL) @ DSM Theatercafé
Als we moeten muggenziften komen we bij het pijnlijke punt dat de dergelijke concerten mekaar soms komen te overlappen en zo ook dat van Johnny Mars en Richard 'RIP Lee' Pryor. Omdat het fotografisch niet altijd evident is om in het DSM Theatercafé er nog tussen te komen neem ik dit concert als eerste. Voor Johnny Mars kunnen we een beetje later nog terecht in de andere zaal. Met als familienaam Pryor en de gemeenschappelijke noemer blues RIP Lee heeft al op vrij jonge leeftijd de genen van zijn vader overgenomen en ook hij heeft het bespelen van de Mississippi saxofoon wel degelijk onder de knie. Samen met James Armstrong kunnen we hem de daaropvolgende zondag nog aan het werk zien bij KTBA te Vlierden. Vanavond laat hij zich bijstaan door Hein Meijer aka Little Boogie Boy en zijn band.
Wanneer dan Little Boogie en zijn band deze all-star komen te vervoegen lijkt het wel of 'RIP Lee Pryo'r een verjongingskuur geïnjecteerd heeft gekregen en wordt het nog genieten met nummers als Sloppy Drunk' en 'Shake Your Moneymaker', but I'd rather be sloppy drunk than anything I Know dus laten we diegene shaken die het gewoon zijn.
Johnny Mars (US) & The Northern European Jazz & Blues Orchestra @ Rabozaal
Eerlijk toegeven, Jonny Mars is voor ondergetekende een primeur. De begeleiders van deze 'harper' zijn het 'Northern European Jazz and Blues Orchestra'. Johnny Mars werd geboren in South Carolina maar verhuisde in de 60-tiger jaren richting Californië en werkte met namen als BB King en Earl Hooker maar ook met Spencer Davis. Op advies van Rick Estrin trok hij richting UK waar hij meer dan 15 jaar les gaf en is reeds actief als blues muzikant sinds 1960.
Kyla Brox Band feat. Victor Brox (UK) @ Limburgzaal
De volgende zaal is enkel een verdiepje lager voor het volgende concert. Kyla Brox leerde ik een eerste keer kennen tijdens 'Pjeireblues 2009' en al meteen liet deze dame een krachtige indruk op me na. Zij wordt steevast begeleidt door haar vader Victor Brox van de uit de sixties afstammende 'The Aynsley Dunbar Retaliation'. Ook vanavond zal Victor aanwezig zijn. De appel valt niet ver van de boom. Dat spreekwoord is nergens meer van toepassing dan hier. Kyla zingt het soort blues dat een hoge dosis soul en pure rhythm & blues bevat. Haar expertise is van dien aard dat ze Met onder meer het nummer 'Beatiful Day' valt iedereen onmiddellijk voor de stem en charme van deze Kyla Brox, zelf de vraag om een sing-a-long op '3-6-5' wordt dadelijk gehoor aan gegeven. Kyla Brox krijgt hier tonnen respect over zich heen van zowel oude als nieuwe fans want met haar krachtige stem vraagt ze zelfs excuses met 'If You See Him'. Super! Later komt ook papa nog wat meedoen maar hadden wijzelf een date met Mátyás. Mátyás Pribojszki & Band (Hun) @ DSM Theatercafé
Altijd welk een vrolijk weerzien met deze Mátyás Pribojszky en ik blijf bij m'n standpunt dat we deze altijd even vriendelijk Hongaar hier veel, maar dan ook veel te weinig aanbod laten komen. Het is dan ook weer van 2014 geleden dat we tussen pot en pint konden bijpraten op het nu helaas teloorgegane 'Blues Oan Daa Stoazze. Gelukkig bestaat er nog zoiets als FB om contact te blijven houden.
De 'MC' versprak zich een beetje bij het uitspreken van zijn naam maar ons 'Hongaars' is ook niet al te best. De daaropvolgende woordspeling beval Mátyás Pribojskzi we en werd zo voor de avond omgedoopt tot 'Playbo'sjkzi'. Nummers als 'Beaty Queen' en 'Zydecola Boogie' brachten een focus in de zaal en zo overtuigde hij iedereen hier makkelijk van zijn kunnen. Met 'Good Time Charlie' bracht deze bluesharper een ode aan James Cotton, en ja het werd stil. Ready to hit the road voor de man waar velen voor kwamen... Eric Bibb & Olli Haavisto (US/Fin) @ Rabozaal
Met de meest hedendaagse akoestische blues speler 'ever' komen we natuurlijk uit bij Eric Bibb. Deze intens en gemoedelijke storyteller leeft al zolang in Europa dat we hem wel tot de onze kunnen gaan rekenen. Zijn arsenaal aan nummers is bijna niet meer op te sommen en toch blijft hij iedereen steeds opnieuw verbazen wanneer hij een Freewheelend door zijn immens arsenaal aan nummers hangt vanaf de eerste noot hier de volledig 'Rabozaal' aan zijn lippen gekluisterd. Na 'Goin' Down Slow' krijgen we een intens mooie 'a capella' versie van 'Refugee Moan' en kan je een speld horen vallen of voor vanavond een 'click'. Tijd ook om Olli Haavisto er te gaan bijhalen. Totaal onbekend voor mezelf en velen onder ons al zien we diens naam wel voorbijgaan bij het lezen van de info op 'Leadbelly' is een van Eric Bibb zijn favoriete iconen en dus krijgen we een paar nummers te horen zoals 'Bring a Little Water' en 'Bushwater Blues' beiden om het vochtig te houden ;-) want dit is van een ander allooi. Nummers als het gospel getinte 'With My Maker I Am One' kunnen we alleen besluiten van...ook met zijn gitaar en de ganse Rabozaal is hij vanavond verenigd. Heerlijk genieten van deze man, en ook Olli natuurlijk. Laurence Jones (UK) @ Limburgzaal
Afsluiter voor wat betreft de 'live' concerten komen we met Laurence Jones aan het einde van deze 'Southern Bluesnight'. Na deze apotheose in de Limburgzaal zal heel bluesrock-minded Nederland weer op zijn kop staan en rest er de moeilijke taak voor 'Blue Flamingo 78' op als spinner nog iedereen weten te boeien.
Deze Laurence Jones blijft aan een hoog ritme nieuwe albums op ons los laten maar werk uit het van 2016 afkomstige 'Thunder in The Sky' mogen uiteraard niet ontbreken. Hier in de Limburgzaal is die dreiging al wel over en genieten we van nummers als 'Got No Place To Go' en 'Atticted To Your Love' al zouden we ons liever een beetje higher voelen met het nummer 'Cocaine'. Voor de talrijke liefhebbers van blues-rock, uiteraard spek voor hun bek!. Moe en voldaan kunnen we na deze 21ste en succesvolle 'Southern Bluesnight' weer richting België gaan afdruipen om morgen fris en monter in Vlierden te staan. Bedankt John en Jos en om met de woorden van een bekende Limburger van bij ons te besluiten...bij leven en welzijn tot 17 maart 2018...
more and larger pics on |
Spring is in the air... en dan moeten we ons stilaan gaan opmaken voor de grote kanonnen van onze bluesfestivals. Eentje daarvan vindt plaats in 'the deep south' van Nederland en dus is de naam 'Southern Bluesnight' een meer dan logisch gevolg. Deze blues nacht in Heerlen is op deze zaterdag 25 maart reeds aan zijn 21ste editie toe en weet ons ieder jaar weer aangenaam te verrassen. 
dit laatste op het aanvangsuur al een beetje moeilijker. Van de vrouwelijk 'MC' kregen we nog de verwittiging dat de frontman al wel eens durfde spuwen en dan hopen we maar dat het in de juiste richting is.
Met deze Willie Buck kunnen we al terug gaan naar de 50-tiger jaren en werd op Maxwell Street Chicago Ill. al vlug een van de drijvende krachten. Willie's krachtige blues kan je het best vergelijken met die van Muddy Waters en in 2004 werd Willie Buck opgenomen in de 'Blues Hall of Fame'.
'Willie Buck' zich kont aansluiten bij deze Chicago-blues formatie.
kom je al vlug uit bij de legendarische blues-harmonicaspeler Snooky Pryor (1921-2006). Wel deze Richard is de zoon van...
Deze blues man draagt de 'legacy' van zijn legendarische naam en kan geboekt worden via Esther Menke (Bluesther Music Agnency). Hier wordt het rollenpatroon eventjes omgedraaid en is het RIP Lee Pryor die de eerste nummers solo zal brengen en met 'Crazy ABout My Baby' moeten we met alle respect voor de 'Little Boogie Band' zeggen, deze man heeft totaal geen band nodig en weet iedereen samen met gitaar en neckrack te bekoren met het soort blues waar je vrolijk wan kan worden. Al rust er misschien 'a spell on you' door zijn 'voodoo bag'.
Richting volgend concert liet ik vlug enkel impressies tot me doordringen van de 2de bukser, 
Toen ik de statige 'Rabozaal' kwam binnen te treden viel de enorme bigband dadelijk op en ergens daartussen bevondt zich Johnny Mars. Nu heb ik het persoonlijk niet zo staan op 'Big Band' toestanden maar toch kon ik en velen anderen genieten van 'million' hits als het onmiskenbare 'Georgia On My Mind' en om nog maar Ray Charles-feeling te brengen volgt er ook nog diens 'Halleluja, I Love Her So'. Mooie muziek maar helaas niet evident als fotograaf om prachtige plaatsjes te maken, maar daar heeft Johnny Mars het volgende op gevonden. Bij 'Rock Me Baby' vraagt hij gans de 'Rabozaal' om recht te staan en zo een ode te brengen aan BB King. Wij nemen van dit aanbod dankbaar gebruik om onze 'clicks' zodanig op te drijven dat we nog tevreden naar huis kunnen. Met de evergreen bij uitstek, 'Summertime' blijft deze Jonny Mars het zoeken in het rijke arsenaal van crooner-blues maar we weten dit best wel te appreciëren.
zich jazzintonaties kan permitteren op haar dwarsfluit zonder oubollig over te komen. Vorig jaar kon ik Kyla nog ontmoeten op de '20eme Nuit du Blues de Charleroi' en samen met haar band Danny Blomeley op basgitaar en echtgenoot, Pablo Leoni aan de drums eneen uitstekende guitarslinger aan haar zijde zal het ook vanavond een klein kunstje worden om hier het zuiden van Nederland te overtuigen.
Swing, Boogie, Funk en Footstompin’ harp, Mátyás heeft het allemaal in zich en bij ‘Gonna Take You Home’ komen er zelfs zwemen van Fusion bovendrijven. De lijst van iconen waarmee hij al de hort is op geweest is eigenlijk te lang om op te sommen maar als ervaren harpspelers als Rick Estrin de loftrompet spelen over deze sympathieke gast dan hoeven wij daar geen woorden meer aan te verspillen.
nieuw album op de markt brengt. Zijn 'Migration Blues' is het nieuwste pareltje in de rij en zit nog maar recent bij de platenboer. Vanavond laat Eric Bibb zich begeleiden door de uit Finland afkomstige Olli Haavisto. Bij een optreden van Eric Bibb rest er ons maar een ding te doen en dat is stttt, en luisteren.
Eric's talrijke albums. Een meester aan de 'pedal steel' en ook zijn twee meegebrachte akoestische gitaren gebruikt hij als dusdanig. 
Wat al dadelijk in het oog sprong bij de opstelling van zijn band is de toevoeging van een keyboard en ook de ritme sectie is totaal anders. Geen Roger meer om de show te stelen maar de bij Sean Webster weggehaalde bassist. Wel degelijke bassist maar de show van en met Roger Inniss mistte ik toch wel een beetje.
